İŞTE O DÜNYA   Bir kuş. Uçtu,uçtu. Uçtu özgürce,bulutlara doğru,uçtu...   Bir kuş. Konduğu zeytin ağacının dalından havalandı, Kanatlarını çırparak,uçtu. Uçtu bir fidan boyu... Bir silah sesi duyuldu... Ve kuş,kırık kanatlarıyla düştü.   Bir çocuk.  Güle-oynaya gün geçirdi. En güzel şarkıları söyledi, En güzel oyunlarla eğlendi.   Bir çocuk. Ayakları bahar çimenlerindeydi, Gözlerinde yaşama sevinci. Oynamaya geldiği Oyun bahçesine düşen Bombaların altında can verdi.   Bir orman. Çeşit çeşit ağaçları, Cıvıl cıvıl ötüşen kuşları, Sincapları,tavşanları,daha nice canlıları Yaşattı içinde,özgürce.   Bir orman. Ellerdeki baltalarla, Atılan sigara,yanan kibritle, Yandı,yok oldu, Öylece kaldı külleriyle.   Bir Dünya... Yok ki başka bir dünya! İşte o Dünya. Zehirli atıkları, Sorumsuz yaratıkları! Tanker batıklarıyla Çöl oldu. Yok oldu umutlarıyla.                     23 Nisan 2003,RİZAN