F.D için sevgilerimle... BİR FİDAN Bir fidan... Kar yağmış, Dolu vurmuş daha küçük yaşta Kırmış dalını,dökmüş yapraklarını Bükmüş belini, çaresizliği dökmüş eteklerine…   Gâh hüzünlü bir arayış Gözleri özlemekte o ıraklığı Gâh yaşam savaşı Ayaklarında direnç,yanı başında ana sıcaklığı …   Fidan büyüdü... Serpildi boy attı Kol attı; “Dimdik ayaktayım ben bu hayatta , Dolu,fırtına,kavurucu güneş olsa da.”   Derken bir dolu vurgunu daha... Bir yıl daha duraksadı boy atması Kesti nefesini,gözyaşlarını toprağa düşürdü Yalanların yalan dünyası Yine kol kanat biçti Sahtekarlığın riyası Yine çaresizlik,yine kara bulutlar Yine hüznün gözyaşları… Bitti mi umutlar?    Hayır ! Bırakma kendini ey fidan ! Umutlar yüreğimizde Umutlar geleceğimizde Sen sarıl köklerinle sımsıkı toprağa Yine bürünürsün dala, yaprağa Bırak bu vurgun kendine hesap sorsun Kendi kendine cevap bulsun. Ufuk çizgisi gibi bir çizgi çiz Bu çizginin gerilerinde kalsın bu vurgun. Güneş var seni ısıtacak Toprak var seni barındıracak Bu fidan su ile hayat bulacak...   Bak çevrende dostların; güneş,toprak ,su… Sana umut,sana yürek,sana uzanan bir el. Umuda yüklen artık,kalmasın içinde yaşam korkusu Bu koşuda sana vız gelir , dayanamaz sana hiçbir engel. 13.06.2009  Hadim (Ataköy)